De eerste tien minuten stonden de Were Di-dames onder druk, maar door zich kranig te weren vielen er geen goals. Het had er de schijn naar dat er meer controle te winnen viel na het overleven van deze eerste fase van de wedstrijd. Were Di versierde een strafcorner en kwam een aantal keer richting vijandelijke cirkel.
Helaas bleef het daarbij. Ze werden eigenlijk geen moment gevaarlijk. Hun spel was niet secuur genoeg, niet snel genoeg en de omschakeling was al helemaal niet snel genoeg. Elke keer als Push de bal veroverde waren zij gevaarlijk en de Weredianen te laat. Push was simpelweg een stuk beter dan Were Di die eerste helft.
De Were Di-dames lieten niet het hockey zien waar zij de laatste tijd sterk in zijn gebleken: goede counters, samen verdedigen en korte-combinatiespel. Het was dan ook een kwestie van tijd tot er een totaal vrijstaande vrouw werd aangespeeld in de cirkel die de bal er eindelijk in kon leggen voor Push. 0-1 zou de ruststand zijn.
In principe was er dus nog niks aan de hand en had Were Di het om kunnen draaien na rust. In de eerste minuut van de tweede helft lieten de dames zich weer verrassen en keken binnen 35 seconden tegen een 0-2 achterstand aan. Het was duidelijk dat ze met een spel als vandaag niet bij machte zouden zijn dit recht te trekken. In dezelfde tien minuten na rust viel ook nog de 0-3 omdat de Were Di-dames zich nog steeds niet hadden aangepast aan het tempo van Push na rust. De wedstrijd was gespeeld, het zat er niet in dit weekend.
