Vorige week had Tilburg zijn tweede hockey wedstrijd in de tussen competitie gewonnen. Daarmee had het de volle winst uit twee wedstrijden. Were Di had echter punten laten liggen met een nipt gelijkspel tegen Pelikaan. Vandaag stonden beide ploegen tegen elkaar op het hockey veld van Tilburg. Beide teams stonden op tijd langs de zijlijn om het veld op te gaan maar moesten lang wachten op het einde van de wedstrijd daarvoor. Na het eerste fluitsignaal begon Were Di sterk aan de wedstrijd. Minder afwachten dan in de voorgaande wedstrijden. Je kon zien dat de spanning op deze hockey derby stond. De teams wilden wel aanvallen maar hielden het achterin ook goed dicht. Were Di wist meer druk te zetten en speelde veelal op de helft van de tegenstander. Zonder echt gevaarlijk te worden. Tilburg kwam er af en toe uit maar wist ook niet echt gevaar te brengen in de cirkel van Were Di. Het bleef dan ook 0-0 tot aan de rust. Na rust moesten de teams even weer in het spel komen. Het was opnieuw Were Di dat de tegenstander wist vast te zetten. Af en toe kreeg het ook kansen. Maar eenmaal in de cirkel faalde de afwerking. Waren het dan toch de zenuwen. Door de spanning wilde de speelsters vaak te snel spelen. Hierdoor werd wel eens iets anders geraakt dan de bal. Were Di bleef aan zetten omdat het voelde dat er meer inzat dan een gelijkspel. Dit aanzetten werd beloond na een mooi ingeslagen bal van Imke. Eindelijk de voorsprong. Echter nog tien minuten te spelen. In deze tien minuten zette Tilburg aan. Het leek wel of de ploeg deze achterstand nodig had om meer bezieling in de wedstrijd te leggen. Were Di keek veelvuldig naar de scheidsrechters voor het laatste fluitsignaal. Dit verlossende fluitje kwam niet en Tilburg bleef maar komen. Het zo toch niet zo zijn dat de verdiende voorsprong zou ontglippen. Ook de scheidsrechters voelden de spanning en de tijdsdruk voor Tilburg. In het hogere tempo kreeg Tilburg nog een paar, snel gegeven, strafcorners te nemen. Echter keepster en lijnstop stonden uitstekend op de plaats en de bal wilde er niet meer in. Vlak voor het laatste fluitsignaal kreeg Tilburg de laatste strafcorner. Al was de wedstrijd wat tijd betreft gespeeld, deze strafcorner mocht nog genomen worden. Maar ook deze laatste kans werd door Tilburg niet benut. De Were Di verdediging bleef geconcentreerd en kon snel de ingeslagen bal de cirkel uit werken. Winst voor Were Di. Uit bij Tilburg werden de drie punten gepakt. Dat was reden voor een feestje met champagne. De drank was door Lieve al van te voren gekocht. Overtuigd van de winst, of gewoon omdat ze haar verjaardag vierde. Van harte!