Sinds er op Were Di een waterveld ligt is het eerste herenteam nog ongeslagen. Het pakte de tweede thuisoverwinning op rij door met 3-0 van HDM te winnen. Door dit resultaat heeft Were Di de aansluiting met de veilige tiende plaats te pakken. De komende weken wachten uitwedstrijden tegen Rood Wit en Qui Vive, waarin resultaten behaald moeten worden. Were Di Heren 1 gaat ervoor!
Afgelopen zondag werd dan eindelijk het langverwachte waterveld officieel geopend. Het was natuurlijk al enkele weken in gebruik en het heeft het eerste herenteam een impuls gegeven waardoor het beter is gaan hockeyen.
Het was gezellig druk op Were Di, met muziek van een bandje en tevens muziek uit de nieuwe superdeluxe stereotoren die tegenwoordig langs de kant staat.
Zoals gezegd waren veel mensen naar Were Di gekomen om te kijken of het eerste herenteam de stijgende lijn die het na de winterstop had ingezet, kon doortrekken. De tegenstander was HDM uit Den Haag. In de uitwedstrijd was daar dik van verloren. HDM stond op de vierde plek en had niks meer om voor te spelen. Bovendien had in de winterstop de coach moeten plaatsmaken en waren er enkele oudere spelers niet meer bij. In de voorbespreking was de nadruk gelegd op onze sterke punten en dat die vandaag naar voren moesten komen.
De koppies stonden gespannen in de kleedkamer, het inlopen gebeurde in een moordend tempo, een teken dat er wel degelijk een hoop spanning op de wedstrijd zat. Were Di begon uitstekend aan de wedstrijd en forceerde al in de eerste minuut een strafcorner die helaas naast ging. Hierna ontpopte zich een aardig schouwspel. HDM met het meeste balbezit en Were Di dat zeer geconcentreerd en fel verdedigde, waardoor HDM zich geen raad wist. Vele ballen vlogen over de achterlijn bij Were Di, andere ballen werden onderschept. Er was geen doorkomen aan vandaag!
Aan de andere kant was Were Di in de omschakeling en in de laatste fase te gehaast om echt gevaarlijk te worden. HDM kreeg vlak voor rust nog een strafcorner, maar kansen kreeg het niet. Zo eindigde een eerste helft met vrijwel geen kansen aan beide kanten in 0-0.
Were Di begon voortvarend aan de tweede helft. Al in de eerste minuut werd het 1-0 door een doelpunt van Daan Lemmens die attent was bij een rommelige situatie voor het doel. Grote blijdschap alom natuurlijk, maar er waren nog 34 minuten te gaan. HDM schakelde een tandje bij en er volgde een periode van omsingeling in die periode.
Were Di verdedigde echter als leeuwen en HDM kon nauwelijks gevaarlijk worden. Een strafcorner kregen ze, maar deze werd gepareerd door Hidde Ooms. Aan de andere kant was het Jules Somers die de bal van de laatste man afsnoepte en alleen op de keeper kon afgaan, maar die wist knap te redden. HDM zette weer aan maar kon niet gevaarlijk worden, daarvoor was het tempo te laag en verdedigde Were Di te goed.
Na ongeveer een kwartier in de tweede helft kwam Were Di op 2-0. Een schitterende pass van Niek Woudenberg zette Jeroen Haarselhorst alleen voor de keeper. Die deed wat hij al 99 keer eerder deed voor Were Di H1, namelijk scoren. Een doelpunt dat op emotionele wijze werd gevierd samen met zijn grootste fan namelijk zijn vader. Were Di leek vleugels te krijgen, terwijl HDM juist vleugellam was.
Joep Meijs onderschepte als rechtsachter de bal en begon aan een indrukwekkende rush die hem meer op een linksbuiten deed lijken. Uiteindelijk kwam hij aan de linkerkant de cirkel binnen en hoewel zijn inzet in eerste instantie door de keeper gekeerd leek te worden caramboleerde de bal via een verdediger toch in het doel.
3-0 voor Were Di, nog een kwartier te gaan: de wedstrijd was gespeeld. HDM raakte meer gefrustreerd, wat resulteerde in twee gele kaarten, waardoor Were Di een grote periode nog met twee man meer kwam te staan. In deze fase kreeg Were Di een aantal enorme kansen, maar hier werd slordig mee omgegaan. Ook werden er teveel duels gespeeld terwijl er toch steeds minimaal twee mensen vrij zouden moeten staan.
De blijdschap bij het laatste fluitsignaal was er niet minder om. Een heel belangrijke overwinning in de strijd tegen degradatie. De weg is nog lang, maar in ieder geval is het duidelijk dat Were Di H1 nu op de goede weg zit en dit was de eerste stap.
(op verzoek geplaatst)
