De ontlading was groot toen Niek Woudenberg in de laatste minuut de winnende goal binnensloeg. Na een matige en rommelige wedstrijd toch drie heel belangrijke punten pakken geeft een geweldig gevoel. Toch werd de euforie enigszins getemperd toen bleek dat zowel Breda als Hudito als Groningen ook hadden gewonnen.
Resultaat is dat de strijd om de degradatie ongemeen spannend blijft tot de laatste speeldag. Tevens betekent dit dat Were Di Heren 1 aanstaande zondag moet winnen van Breda. De wedstrijd tegen Hattem was er een zoals Were Di er dit jaar al zovele speelde. Op en neer, doelpunten aan beide kanten en een beslissing die pas in de slotfase viel. Verder werd deze wedstrijd ontsierd door liefst vijf gele kaarten, waarvan drie voor Were Di. Na een 0-2 voorsprong, een 3-2 achterstand werd het uiteindelijk 3-4 voor Were Di.
Were Di heeft nu 19 punten, waarvan 14 behaald uit de laatste zeven wedstrijden. Normaliter zou het team al lang veilig zijn, maar niet in deze knotsgekke poule. In theorie is het zelfs mogelijk dat Were Di nog vijfde wordt en door de overwinningen van de onderste vier ploegen kunnen er nog maar liefst zes ploegen degraderen.
Were Di begon goed aan de wedstrijd en kreeg al in de eerste minuten een strafcorner. Deze werd in de rebound benut door Rutger Wegdam. Niet veel later kwam Dennis Wouters alleen op de keeper af, omspeelde deze, maar werd gevloerd. Strafbal voor Were Di die benut werd door Joep Meijs. 0-2 dus en een droomstart voor Were Di.
Niet veel later kreeg Daan Lemmens een gele kaart. Hij wilde als linksbuiten druk zetten op de rechtsachter van Hattem. Bij het remmen echter gleed hij uit op het soms spekgladde veld en botste zodoende tegen de verdediger. De scheidsrechter besloot dat dit een opzettelijke overtreding was, goed voor een gele kaart en tien minuten onterecht op de bank voor Daan.
De gele kaart betekende een ommekeer in de wedstrijd. Hattem gaf veel druk met een man meer en werd af en toe gevaarlijk. De tweede strafcorner werd met een mooie variant benut. 1-2. Were Di was op dit moment even de weg helemaal kwijt en verloor zijn hoofd. Misschien was het de spanning of het warme weer, maar het werd een rommeltje. Er werden slechte keuzes gemaakt, slecht geschakeld en te veel gepraat. Resultaat was een periode met veel kansen voor Hattem, maar geen doelpunten.
Were Di herpakte zich hierna langzaam, maar twee kansjes voor Rutger Wegdam en een voor Jeroen Haarselhorst werden niet benut. Aan de andere kant kwam Hattem langszij. Balverlies van Were Di op de kop van de cirkel aan de andere kant betekende dat Hattem er met een lange bal uit kom komen. De kleine en snelle spits van Hattem wist daar wel raad mee en schoot met de backhand schitterend raak. 2-2.
Na de rust was er van een normale hockeywedstrijd geen sprake meer. Van beide kanten was het zeer rommelig, met kansen aan beide zijden. Were Di kwam opnieuw met tien man de staan omdat Jules Somers de kleine Spanjaard uitschold. Een terechte gele kaart, maar wel vreemd dat schelden in een andere taal blijkbaar wel is toegestaan. We weten allemaal heus wel wat “puta madre†betekent.
Met een man minder kwam Were Di weer onder grote druk te staan, hetgeen ook een tegentreffer opleverde. Opnieuw schoot de Spanjaard met zijn backhand raak. Were Di leek verslagen, maar zoals zo vaak dit jaar verloren we ook dit keer niet de moed. Een krankzinnig laatste kwartier volgde. Dit keer was het de andere scheidsrechter die een hoofdrol opeiste. Eerst kreeg Were Di opnieuw een gele kaart, omdat Joep Meijs geduwd zou hebben. Opnieuw met tien man kreeg Were Di het zwaar, en kreeg Hattem enkele kansen.
Aan de andere kant echter kreeg Were Di een strafcorner na een goede actie van Daan Lemmens. In eerste instantie mislukte deze, maar Jeroen Haarselhorst was er als de kippen bij om de bal met zijn backhand in de goal te tikken. 3-3.
Niet veel later kreeg Hattem in een tijdsbestek van twee minuten twee gele kaarten, waarvan zeker de tweede heel dubieus was. Were Di had plotseling een man meer. Were Di speelde dit niet goed uit en wist nauwelijks gevaarlijk te worden. Sterker nog, na balverlies kwam de Spanjaard alleen op Hidde af. Hij omspeelde Hidde maar werd duidelijk ten val gebracht. Een duidelijke strafbal zou je zeggen… maar het werd uitslaan. Een gelukje voor Were Di dus, en daar waren we heel erg blij mee. Were Di kreeg aan de andere kant een strafcorner die de beslissing kon betekenen. De variant op Rutger Wegdam ging goed, maar deze pushte de bal op de keeper.
En zo leek dus de wedstrijd op een gelijkspel af te stevenen. Were Di moest winnen en zette wel alles op alles, maar met goed hockey ging dit niet gepaard. Een minuut voor tijd kreeg Were Di een vrije slag in het 23-metergebied van Hattem aan de linkerzijlijn. De bal werd hard de cirkel ingeslagen maar van richting veranderd door een speler van Hattem. Zodoende hobbelde de bal naar de kop van de cirkel waar Niek Woudenberg stond. Deze bedacht zich geen moment en haalde in een keer vol uit. Een vlammend schot waar Jeroen Haarselhorst nog hoog voor op moest springen ging door de benen van de keeper. De ontlading na dit doelpunt was groot. Er waren nog 40 seconden te spelen waarin Were Di niet meer in gevaar kwam.
Groot feest na het laatste fluitsignaal en naar ik begreep ook op Were Di via de mobiele verbinding. Toch bekoelde de juichstemming enigszins toen de andere uitslagen binnendruppelden. Schaerweijde verliest na Breda ook van Hudito en spelen komende week tegen Groningen. Groningen wint uit van HIC, terwijl Breda thuis van Rood Wit wint. Resultaat hiervan is dat er in de stand niets is veranderd, waar Were Di gehoopt had van de laatste plaats af te kunnen komen.