Were Di H1 is de tweede seizoenshelft goed begonnen door met 5-2 van Hudito te winnen. Een overwinning die vertrouwen geeft, maar slechts het begin is van een lange inhaalrace. Komend weekend wordt Groningen bezocht. Een overwinning daar is noodzakelijk willen de heren een kans houden om degradatie te ontlopen.
(foto: Brabants Dagblad / Marieke Duijsters PVE)
Eindelijk was het dan zover. Na maanden uitstel om vele verschillende redenen was dan eindelijk het waterveld klaar. Hoewel het nog een beetje uitstraling mist vanwege het ontbreken van reclameborden, kan ik jullie als kenner één ding vertellen: het is een verdomd lekker veldje. Je moet wel een half jaar wachten maar dan krijg je ook wat!
Zondag was het dan zover. We wisten van te voren dat willen we nog kans hebben om dit seizoen iets te bereiken, de eerste twee wedstrijden van doorslaggevend belang zouden zijn. Het nieuwe veld geeft in ieder geval een nieuw elan. Vanaf donderdag was er een glimlach op de gezichten te zien. Bovendien voelt Were Di H1 zich veel meer thuis op water. En dan die blauwe rand eromheen, wow!
Hudito was dus de eerste tegenstander. In de eerste wedstrijd hadden was daar uit met 6-5 van verloren, maar de ploeg geloofde zeker in zijn kansen. Gesterkt door een redelijke voorbereiding en het succes in de zaal ging Were Di ervoor.
Bovendien kon een beroep gedaan worden op Jeroen, alias El Salvador. Hij heeft toegezegd de komende weken indien mogelijk mee te doen, zodat hij zijn totaal aantal doelpunten in Were Di Heren 1 kan opvijzelen van 98 tot minimaal 100.
Er was veel publiek op de wedstrijd afgekomen. Blijkbaar heeft de oproep tot steun geholpen, want die was er zeker. De trommel is weer van stal gehaald en ook is er tegenwoordig zelfs muziek langs de lijn te horen. Hulde! Maar het ging natuurlijk om het hockey.
Were Di begon best aardig aan de wedstrijd, vooral verdedigend stond het goed, en aanvallend werden wat kansjes gecreëerd. Toch was het Hudito dat op voorsprong kwam. De eerste de beste strafcorner ging er in de rebound in.
Were Di liet zich echter niet uit het veld slaan en werd sterker. Een paar grote veldkansen werden gemist en een strafcorner werd door de lijnstopper gekeerd. Toch kwam de 1-1. Het was Jeroen die de bal bij een scrimmage voor het doel het laatste tikje gaf. Kijk, daarom is hij nodig. Dit was ook een goal die Heren 1 vertrouwen gaf. Het spel was in de laatste tien minuten voor rust uitstekend en de kansen op de 2-1 waren er. Het was uiteindelijk Jules die dat doelpunt maakte uit een strafcorner.
Na rust begon Were Di weer goed. Al snel maakte Pieter Woudenberg de 3-1 uit een strafcorner. Hierna kwam een cruciale periode waarbij beide ploegen met tien man stonden en Hudito door een strafcorner op 3-2 kwam. Gelukkig liet Were Di zien te zijn gegroeid. Voor de winter was het hoogstwaarschijnlijk fout gegaan, maar nu bleef Were Di geconcentreerd hockeyen en verdedigen, en kwam het snel op 4-2 door weer een benutte strafcorner van Pieter, die even later met een mooi velddoelpunt ook de 5-2 maakte.
Hierna volgde een periode waarop het leek alsof Were Di nog een paar doelpunten ging maken, maar de echte scherpte was er toen vanaf. De laatste tien minuten kwam Were Di niet meer in de problemen, hoewel Hudito nog een strafbal cadeau kreeg. Zowel de Were Di-speler als die van Hudito konden hartelijk lachen om het feit dat de scheidsrechter in zo’n overduidelijk geval van stick afhouden trapte. Gelukkig bestaat er soms gerechtigheid in de sport en wist Hidde de strafbal te keren.
Een mooie overwinning derhalve voor Were Di. Deel 1 van de missie is geslaagd maar er is nog een heel lange weg te gaan. Te beginnen bij de verre uitwedstrijd bij Groningen. Thuis werd hier in de laatste minuut met 3-4 van verloren, nu moet het anders. Were Di Heren 1 gaat er vol voor!
