Soms zijn er dingen belangrijker dan de wedstrijd van heren 1, en dat is in dit geval DAMES 1. Wat een geweldige overwinning dames! Geweldig te horen hoe Emely van der Sar de dames in de wedstrijd houdt, en Debby vervolgens Groen Geel in de laatste minuut in de boeien slaat. Dames, jullie kunnen op een ding rekenen, en dat is de steun van heel heren 1 aanstaande zondag! Ik geloof in jullie!
Were di beleeft goede herinneringen aan de reis naar Hattem. De afgelopen drie jaar won Were Di steeds de uitwedstrijd in doelpuntrijke wedstrijden. Dit seizoen vormt daarop dus geen uitzondering. In een wedstrijd die werd gekenmerkt door het grote aantal gemiste kansen deed Were Di haar sportieve plicht. Hattem degradeert naar de eerste klasse door dit resultaat.
Were Di begon de uitwedstrijd tegen Hattem uitstekend. Al in de beginfasen kreeg het enkele reuze kansen. Deze werden niet benut, en gaandeweg de eerste helft vorderde, werd het spel slordiger. Er werden meer technische fouten gemaakt, en baltempo zakte in. Hattem kwam sporadisch over de middellijn, meestal door een scoop. Na ongeveer een kwartier kwam Hattem vanuit het niets op voorsprong. Were Di stond te slapen achterin en er werd veel te slap ingegrepen. Overigens had deze goal nooit mogen tellen, aangezien er een grote overtreding van Hattem aan voorafging. De scheidsrechters hadden het niet gezien, maar vonden het wel nodig om de aanvoerder groen en de coach zelfs geel te geven wegens protesteren. Ik ben het volledig met de arbitrage eens dat al dat massale protesteren niet moet worden toegestaan. Wel moet het een beetje in verhouding staan. Een eerste reactie na een in onze ogen onterecht doelpunt zou toch moeten kunnen lijkt me.
Dit doelpunt gaf Hattem wel wat hoop, en toen Were Di enkele minuten later nog steeds wat beduusd was en makkelijk een corner weggaf werd het zelfs 2-0 uit de rebound. Heel Hattem leek weer in een stunt te geloven, al straalde de ploeg zelf dat niet zo uit. Were Di was in ieder geval meteen scherp, en nam vanaf dat moment de touwtjes stevig in handen. Hattem kwam niet meer over de middellijn. En kansen, die waren er genoeg. Na de winterstop is Were Di erin geslaagd op allerlei manieren de grootste kansen te missen. Er werd te gehaast geslagen, over de eigen benen gestruikeld, over andermans benen gestruikeld, te lang gewacht, backhandjes geprobeerd of Marijns favoriet, een kapflats geprobeerd. Nu werd er soms ook gewoon goed op goal geslagen, en leek de keeper van Hattem in de eerste helft “man of the match†te worden. Slechts eenmaal moest hij kapituleren op een schot van Maikel. De laatste 10 minuten voor rust speelde zich geheel in de cirkel van Hattem af. Were Di kreeg in totaal negen strafcorners te nemen, allen zonder resultaat. De bal wilde er simpelweg niet in, waardoor de ruststand 2-1 was.
Het werd dus tijd om te scoren de tweede helft. Dat gebeurde al snel na een snelle aanval over rechts kon Jules scoren. Hattem richtte zich nog een keer op echter, kwam nog een keer over de middellijn en kreeg een strafcorner cadeau. Prompt werd deze benut en kwam het publiek tot leven. Were Di echter schrok niet, en bleef aanvallen. Via weer een doelpunt van Jules kwam het gelijk, en iet veel later ook op voorsprong. Een snelle aanval over rechts, waarna Marijn de bal hoog in de touwen kon flatsen. Nog even was het spannend, maar al snel was het 3-5. Nadat eerst nog een strafcorner op de lat was beland was uiteindelijk de 16e strafcorner wel raak. Het was Maikel die de 4e rebound achter de keeper sloeg. In de slotfase kwam Were Di niet meer in de problemen doordat Hattem nog twee gele kaarten. Een daarvan was voor hun kleine Spanjaard. Dat was al zijn derde in wedstrijden tegen Were Di. Voor de overtreding alleen al had hij rood verdiend, maar voor de reactie daarna zeker. Echter na de wedstrijd vertelden de scheidsrechters dat ze zijn scheldpartijen niet konden verstaan. Hoewel ik schelden in de wedstrijd sowieso afkeur, adviseer ik iedereen voortaan het woord “puta madre†te gebruiken. De scheidsrechters weten namelijk niet wat dat betekent!
Zoals gezegd, Hattem is door deze uitslag gedegradeerd. Ook onze volgende tegenstander kan nog degraderen. Dat ze dat mogen zeggen is op zich al een wonder. Eindhoven leek verslagen, maar is door een reeks van 10 punten uit 4 wedstrijden zelfs HBS voorbijgestreefd. Wanneer HBS niet wint van HIC aanstaande zondag is Eindhoven veilig, zo niet dan moet men punten pakken aan de IJsclubweg. Het is aan Were Di om haar sportieve plicht te vervullen. Wij wonnen dit jaar van alle ploegen onderin tweemaal, en moeten dit dus ook tegen Eindhoven doen. Bovendien nemen wij aanstaande zondag afscheid van Pieter, en willen dit ook met glans doen.
Het zou wel eens een mooie zondag kunnen worden. De lente is eindelijk gearriveerd in Nederland, dames 1 gaat voor de ultieme stunt, heren 1 gaat de vierde plaats pakken, dames 2 en dames 5 pakken het kampioensschap, en er staat een spetterende disco op het programma. Tussen de wedstrijden van dames 1 en heren 1 door zullen ook de G-hockeyers van Were Di een demonstratie geven. Alle reden dus om er aanstaande zondag een lange dag op de hockey van te maken. Er worden veel toeschouwers uit Eindhoven verwacht, ik verwacht ook “veul volk†van Were Di.
Het wordt een mooie zondag!
Artikel aangeleverd door: Heren 1 Were Di.
Foto’s: http://www.hockeyclub.info/show.php?map=080420hmhc_h1_weredi_h1
